Lata szczególnej świetności Radzymin przezywał w II połowie XVIII wieku, kiedy jego właścicielką została Księżna Eleonora Czartoryska, żona Księcia Michała Fryderyka Czartoryskiego i wujenka króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Miasto gościło wielokrotnie króla oraz wielu znakomitych ludzi polskiego Oświecenia, związanych z królewskim mecenatem. Proboszczem radzymińskim był wtedy czołowy myśliciel i reformator epoki Oświecenia, wielce zasłużony dla Komisji Edukacji Narodowej, ksiądz Kazimierz Narbutt.
Księżna wiele wysiłku włożyła w rozwój miasta i polepszenia doli jego mieszkańców. Wydała unikalny zbiór praw, który regulował stosunki pomiędzy dworem a mieszkańcami oraz określał ich obowiązki i przywileje. W 1785 r. król, na prośbę swej wujenki, nadał Radzyminowi nowe prawa, w tym prawo odbywania targów w każdą środę, których tradycja trwa do dziś.
Z fundacji księżnej wzniesiono w mieście murowany kościół, plebanię oraz piękną klasycystyczną dzwonnice. Przy kościele zbudowano dom, gdzie znalazły swoją siedzibę pierwsza w mieście szkoła elementarna i przytułek dla ubogich. Okazały pałac księżnej otaczał krajobrazowy park. Projektantem budowli wzniesionych z fundacji księżnej był nadworny królewski architekt Jan Chrystian Kamsetzer.