u lipca 1923 roku w Leeds, w Anglii, zm. 2 listopada 2000 roku w Anglii.
Angielka, filantropka. Założycielka fundacji swojego imienia, fundatorka mieszkalnych pawilonów Domu Pomocy Społecznej w Radzyminie. Często odwiedzała miasto, niosąc pomoc pensjonariuszom tego domu.
W czasie wojny jako agentka brytyjskiego wywiadu wojennego współpracowała z polskimi cichociemnymi, których odwaga, poświęcenie i patriotyzm wzbudziły jej głęboki szacunek i miłość do naszego kraju. Sympatia ta nie skończyła się z chwilą nastania pokoju, ale zaowocowała trwałymi związkami z naszym krajem. Nadal pomagała ofiarom wojny, a w 1958 r. założyła fundację w celu stworzenia "żywego pomnika poległych podczas II wojny światowej" i niesienia pomocy chorym oraz cierpiącym, szczególnie w naszym kraju.
W uznaniu wielkich zasług Sue Ryder otrzymała tytuły doktora honoris causa ośmiu uniwersytetów angielskich i wiele orderów. Gdy w 1978 r. królowa Elżbieta II miała jej nadać tytuł para Anglii i godność szlachecką, przybrała tytuł "Lady Ryder of Warsaw" - jedyne tego rodzaju miano w dziejach Zjednoczonego Królestwa. W 1992 r. otrzymała tytuł honorowej obywatelki Warszawy. Wychowana w tradycji anglikańskiej, przeszła na katolicyzm, by dzielić wyznanie większości Polaków.
Jej dewizą życiową było zawołanie: "Jesteśmy tyle warci, ile zrobimy dla innych".