Na zaproszenie Dyrektor Domu Pomocy Społecznej w Radzyminie, Pani Jolanty Chałupki, Zarząd Towarzystwa Przyjaciół Radzymina uczestniczył w Jubileuszu
70- lecia istnienia Domu.
Uroczystość odbyła się 5 września i miała miejsce w pięknym otoczeniu ogrodu, znajdującego się na terenie DPS.
Na jubileuszowe obchody przybyli przedstawiciele władz wojewódzkich, powiatowych, gminnych, współpracujących i zaprzyjaźnionych instytucji.
W swoim wystąpieniu Pani Dyrektor krótko przedstawiła historię Domu, opowiedziała o specyfice pracy, o chwilach pięknych i tych trudnych. Podziękowała wszystkim tym, którzy dokładają wszelkich starań, aby ten Dom nigdy nie był jedynie instytucją, ale zawsze był Domem pełnym ciepła i serdeczności, w którym chce się przebywać, do którego chce się wracać, za którym się tęskni, o którym osoby w nim mieszkające i pracujące mówią „Nasz Dom”.
Szczególne słowa skierowała do Mieszkańców Domu, bo to , jak stwierdziła, ich obecność nadaje sens pracy, skłania do refleksji nad życiem, uwrażliwia i uszlachetnia.
Pani Dyrektor złożyła również serdeczne podziękowania całemu personelowi i przyjaciołom Domu za ogromne zaangażowanie w organizację tego pięknego wydarzenia.
A że było pięknie i wzruszająco zarazem, niech świadczą liczne gratulacje, podziękowania i upominki złożone na ręce Dyrektor Jolanty Chałupki.
Nasze Towarzystwo wręczyło okolicznościowy dyplom oraz drzewo – czarną sosnę z pamiątkową tabliczką, które, mamy nadzieję, będzie pięknie rosło i przypominało wszystkim o tym Jubileuszu.
Następnie wszyscy zacni Goście zostali zaproszeni do wysłuchania przepięknego koncertu w wykonaniu młodych, ale bardzo zdolnych radzymińskich artystów, który na pewno wzruszył i spowodował w słuchających zadumę nad tym, jak piękne jest życie. Paulina i Jakub harmonią swoich głosów "namalowali obraz" pt. "Aniołom szepnij to".
Warto również podkreślić, że organizatorzy przygotowali dla wszystkich pięknie wydany na tę okoliczność folder, który prezentuje działalność Domu Pomocy Społecznej oraz okolicznościowe filiżanki z talerzykiem i słodkością, oczywiście wszystko oznakowane jakże wymownym logiem DPS.
Miło było otrzymać takie gustowne upominki.
A potem jeszcze Tort Jubileuszowy i poczęstunek dla wszystkich Gości.
A w dekoracji, ale do skosztowania, sezonowe owoce.
Dziękujemy serdecznie Pani Dyrektor Jolancie Chałupce i wszystkim Pracownikom oraz Mieszkańcom, że dane nam było uczestniczyć w tej pięknej uroczystości.

85 lat temu wybuchła II wojna światowa. Przez pięć tygodni Polska walczyła samotnie przeciwko niemieckim i sowieckim agresorom.
1 września 1939 roku o poranku, jeszcze w ciemnościach, hitlerowskie Niemcy zaatakowały Westerplatte i Wieluń.
Dzisiaj oddajemy hołd wszystkim, którzy oddali życie walcząc w obronie granic Rzeczypospolitej.

Autorem zdjęć jest Pan Grzegorz Jeleń.

50 lat temu 31 sierpnia 1974 roku odbył się ostatni kurs zasłużonej dla miasta kolejki wąskotorowej, poczciwej radzymińskiej "Ciuchci".
Z tej okazji Towarzystwo odnowiło pomnik kolejarzy i tablicę upamiętniającą ich czyn wspierania Żołnierzy Polskich 1920 roku w bitwie z bolszewikami o Radzymin w sierpniu 1920 roku.
Remont finansowo wsparł Burmistrz Radzymina w ramach swojego patronatu.

Z tej to też okazji swoimi poetyckimi refleksjami o "radzymińskiej ciuchci" podzielił się z nami Pan Dominik Wize.
Po przeczytaniu tych strof wyjaśni się zagadkowy tytuł naszego wpisu.

W dniu, gdy czas zatrzymał bieg,
Pięćdziesiąt lat minęło, jak jeden dzień,
Ciuchcia Radzymińska, w sercach nie gaśnie,
Wspomnienia z dzieciństwa, w duszy gra melodia.

Skrzypiące tory, dźwięk pary w oddali,
W oczach dziecięcych blask radości,
Każdy przejazd to była przygoda,
Wspólne chwile, które w sercu nosimy.

Kiedy słońce wschodziło nad stawem,
Ciuchcia wjeżdżała w nasz mały świat,
Z uśmiechem na twarzy, z marzeniami w kieszeni,
Zabierała nas w miejsca, gdzie czas nie ma granic.

Radość w sercach, zapach węgla,
Wspomnienia tkwią jak stare zdjęcia,
Z każdym zakrętem, z każdym przystankiem,
Zabierała nas w krainę baśni.

Lecz teraz, gdy torów już nie ma,
W ciszy wspomnień echa się snują,
Tęsknota za chwilami, co minęły,
Jak liście opadające w złotym blasku.

Ciuchcia Radzymińska, w sercach na zawsze,
Twój szum i pary taniec w myślach zostanie,
Choć czas nas rozdzielił, w duszy trwamy,
W pamięci, w miłości, zawsze z Tobą, wśród wspomnień.


I jeszcze jedno poetyckie wspomnienie:

O, Ciuchcio Radzymińska, w sercu mym tkwisz,
Twoje tory w blasku słońca lśnią.
Gdy sunęłaś po świecie, z radością wśród drzew.
Każda stacja to wspomnienie, bez Ciebie jest bledsze, szare jak cień.

Twoje dźwięki, co wiatru niosły pieśń,
Teraz milkną w ciszy, w sercu mym jest cień.
Gdzież te chwile, gdy wiozłaś nas w świat?
Teraz tylko echo, co w duszy zostawia smutny ślad.

O, Radzymińska Ciuchcio w mym sercu na zawsze zostaniesz.
Każdy wagon, każda podróż, w marzeniach się zaszyje w czasie.
Choć zlikwidowana, w myśli wciąż trwasz,
Miłość do Ciebie, Ciuchcio nie zgaśnie, nie zgaśnie w nas.

Autor: Dominik Wize przy pomocy AI